In memoriam Jozef Verschelden

Na een leven van plichtsbesef en toewijding aan gezin, onderwijs, cultuur en geloof stierf Jozef Verschelden op maandag 5 november 1979.  Geboren op 2 maart 1902, haalde hij in 1921 het diploma van onderwijzer.  In september van datzelfde jaar stapte hij de jongensschool van Sinaai binnen. Tot 1943 was hij er gewoon onderwijzer en nadien directeur toen hij in 1964 met pensioen ging.  Voor de cultuurverheffing van de mensen van zijn dorp, voor de mensen van zijn Vlaanderen, werkte hij ruim vijftig  jaar aan de uitbouw van de bibliotheek en ruim veertig jaar in de plaatselijke Davidsfondsafdeling, eerst als bestuurslid, al spoedig als secretaris en van 1966 tot 1971 als voorzitter.  Op het hoofdbestuur van het Davidsfonds had men al vlug door dat er kruim zat in die Sinaaise Verschelden en hij werd in 1940 aangesteld als  gewestelijk afgevaardigde van het hoofdbestuur voor Noord-Oost-Vlaanderen, een functie die hij waarnam tot 1964.  In die periode legde hij duizenden kilometer af per fiets.  Hij bezocht alle 105 afdelingen met de regelmaat van een klok en gaf tientallen spreekbeurten, leidde evenzoveel vergaderingen en schreef er honderden vellen papier met een onuitputtelijke geestdrift voor vol.

Voor dat werk ontving hij de medaille van verdienste uit de handen van Mgr. Janssens en Clem de Ridder, een bewijs van grote waardering waarop hij trots was.

Een andere mijlpaal in zijn leven was “Kruis en leeuw in het Waasland, een driemaandelijks tijdschrift dat hij vanaf 1952 tot 1963 redigeerde. 

Hij was ook een van de eersten die opkwamen voor het algemeen Nederlands als omgangstaal.

Hij was stichter en vader van het Jong-Davidsfonds.

Hij was… en dat is jammer.